Kunstig intelligens har vore det store temaet på kulturfeltet så langt i 2023. Prosa har difor fått velinformerte skribentar til å belyse både mogelegheiter og risiko ved å ta i bruk skapande kunstig intelligens i språkarbeidet.
Det finst framleis skular med plakatar i gangane: «Her snakker vi kun norsk.» Men noko kan vere i ferd med å skje.
Korleis handterer vi i dagens Noreg at mange grupper har ein annan språkleg og kulturell bakgrunn enn majoriteten?
Årets andre utgåve av Prosa ser nærare på ulike former for revisjonsprosessar.
Det er tydeleg at denne redaksjonen vil noko, seier juryen i grunngjevinga.
I årets første utgåve gjer vi tradisjonen tru opp status over sakprosaåret som ligg bak oss.
Prosa inviterer til panelsamtale under Litfest Bergen, om motstandskampen i Iran sett frå ståstaden til ein iransk fribyforfattar i norsk eksil.
Årets siste utgåve ser nærare på kva det er å vere habil, forstått både som kompetent og som uhilda.
Prosas oktobernummer tek for seg sakprosa som går inn i si tid – om det no er vår eiga tid eller historisk tid.
Lydbøker, ebøker, “digitale ressursar”, podkast, film – sakprosaen kan boltre seg i ei mengd ulike format som ikkje eksisterte for berre kort tid sidan. I haustens første Prosa ser vi nærare på konsekvensane.
Vårutgåva av Prosa rettar blikket mot ein sakprosakategori som er like gammal som han er aktuell, nemleg biografien.
Spørsmål om ytringsfridom og debattklima var sentrale i 2021 og det er ingen teikn på at dei vil bli mindre viktige framover.
Prosa inviterer til debatt om normene for gjenbruk av andres verk og korleis dei skal handhevast.
